Türkiyede Genel Af 
Suç işleyen bir kişinin takip edilerek ve cezalandırılarak kamu gücünün kullanılmasından, adalet ve genel fayda düşüncesiyle, vazgeçilmesi. Genel ve özel olmak üzere iki türlüdür.
Genel af: Sosyal fayda düşüncesiyle, bütün veya belirli bazı suçları ve hükmedilmiş ise cezaları bütün neticeleri ile birlikte düşüren bir yasama tasarrufudur. Bu tasarruf çıkarılan bir kanunla gerçekleştirilir.
Özel af: Kesinleşmiş bir cezayı büsbütün kaldıran, hafifleten veya hafif olmak şartıyla başka bir cezaya çeviren af müessesesi. Genel af kapsamına mahkeme safhasında olan suçlar girer. Özel af da ise cezanın kesinleşmiş olması lazımdır. Özel af, bütün mahkumları içine alabildiği gibi, af tasarrufunda gösterilen bir veya birkaç mahkumu içine alacak şekilde de olabilir.
İslam hukukunda af müessesesi şahsi idi. Yani af, devlet tarafından değil, mağdurun veya yakınlarının eliyle yapılıyordu. Ayrıca padişahın, devlete karşı işlenen suçları affetmek için özel yetkisi vardı.
TBMM tarihinde af ve ceza indirimi konusunda çıkarılan yasalar şunlar:
* 5 Aralık 1921: Fransızlar tarafından işgal edilen topraklarda işlenen suçlara ilişkin af.
* 19 Aralık 1921: Hıyanet-i Vataniye Kanunu kapsamındaki bazı suçlar için öngörülen af.
* 7 Ocak 1922: Genel af.
* 31 Mart 1923: Esirlerin affı. (Lozan Antlaşması gereğince Türkiye’nin elinde bulunan askeri ve sivil esirlere ilişkin af)
* 26 Aralık 1923: Genel af.
* 20 Mart 1924: Genel affa ek kanun.
* 16 Nisan 1924: Türkiye’den ayrılan topraklarda yaşayanlar için genel af.
* 11 Aralık 1924: Meni Müskirat Kanunu (Sarhoşluk veren şeylerin önlenmesi) kapsamında muhkum olanların affı.
* 23 Mayıs 1929: Kabahatlerin affı. (Kabahatlıların affı ve bazı cürümlerin takibat ve tecili hakkında kanun)
* 26 Ekim 1933: Genel af.
* 8 Ocak 1936: “Tunceli affı” (Tunceli ilinde yaşayan ve nüfus kütüklerine kaydolmamış olanlar ile asker kaçakları hakkındaki af)
* 14 Ocak 1938: “Tunceli affı” konusundaki yasanın yenilenmesi.
* 29 Haziran 1938: İstiklal Mahkemeleri’nde mahkum olanlar hakkında çıkarılan yasa.
* 19 Nisan 1940: Depremde yararı görülen mahkumların affı.
* 26 Aralık 1941: Depremde yararı görülen mahkumların affı.
* 2 Ağustos 1944: Müttefik devletlerin tebaasında bulunan mahkumların affı.
* 14 Haziran 1946: Basın affı.
* 14 Temmuz 1950: Kısmi genel af.
* 11 Mart 1954: Orman suçlarının affı.
* 11 Şubat 1957: Ateşli silahlara ilişkin af.
* 23 Haziran 1958: Orman suçlarının affı.
* 28 Haziran 1960: 27 Mayısçıların affı. (Hürriyet Mücadelesi Uğrunda İşlenen Bazı Suçların Affına Dair Geçici Kanun)
* 28 Haziran 1960: Ruhsatsız silah taşıyanlara ilişkin af.
* 10 Eylül 1960: Milli korunma suçları affı.
* 26 Ekim 1960: Genel af.
* 18 Kasım 1960: Genel affa ek kanun.
* 10 Mayıs 1962: 22-23 Şubatçıların affı. (Asker kişiler tarafından 22-23 Şubat 1962 Olayları dolayısıyla ve daha önce bu olaylara esas oluşturacak kovuşturmalara ilişkin af)
* 16 Ekim 1962: DP’lilerin affı. (Anayasayı ihlal suçundan Yüksek Adalet Divanı’nca mahkum edilenlerin cezalarının, kısmen affı hakkında kanun)
* 23 Şubat 1963: Genel af
* 18 Temmuz 1963: Milli korunma affı.
* 8 Nisan 1965: DP’lilerin affına ilişkin kanuna ek.
* 3 Ağustos 1966: Genel af.
* 19 Temmuz 1967: Genel af kanununa ek.
* 26 Aralık 1967: 20-21 Mayısçıların affı. (20-21 Mayıs 1963 Olaylarından dolayı mahkum edilenler için çıkarılan af kanunu.)
* 15 Mayıs 1969: Kısmi genel af.
* 26 Haziran 1973: Orman suçlarının affı.
* 15 Mayıs 1974: Genel af.
* 24 Şubat 1976: Şoför affı. (Cumhuriyet’in 50. yılı dolayısıyla çıkarılan aftan kısmen yararlanan sürücülerin, mesleklerini icra etmelerine olanak sağlayan yasal düzenleme.)
* 2 Ağustos 1977: Haşhaş ekicilerinin affı.
* 26 Ocak 1978: 1974’te çıkarılan genel af kanununa bir bent eklenmesine dair kanun.
* 25 Eylül 1980: Ateşli silahlar konusundaki af kanunu.
* 25 Aralık 1985: memurların disiplin cezalarının affı.
* 25 Mart 1988: Ceza indirimi öngören kanun.
* 18 Haziran 1992: Memurların disiplin suçlarının affı.
* 12 Nisan 1991: Terörle Mücadele Kanunu’nun geçici 4. maddesi uyarınca öngörülen şartla salıverme.
* 6 Mayıs 1993: Öğrenci affı.
* 1 Haziran 1994: Türk Parası’nın Kıymetini Koruma Hakkında Kanun kapsamındaki suçların affı.
* 7 Haziran 1995: Öğrenci affı.
* 28 Ağustos 1999: Basın yoluyla işlenen bazı suçların ertelenmesine dair kanun. (Anayasa Mahkemesi’nce kısmen iptal edildi.)
* 28 Ağustos 1999: Öğrenci affı (Cezaların affı hakkındaki kanuna bir geçici madde eklenmesine ilişkin kanunun Cumhurbaşkanı’nca veto edilmesine karşın öğrenci affı yürürlüğe girdi.)
* 28 Ağustos 1999: Cezaların infazı hakkındaki kanuna bir geçici madde eklenmesine dair kanun. (Cumhurbaşkanı veto etti) (NH/BB)
* 22 Aralık 2000’de Rahşan Ecevit’in önerisiyle çıkarılan, devlete karşı işlenen suçlar dışındaki suçlara erteleme veya şartlı salıverme getiren yasa. Kamuoyunda Rahşan Affı olarak bilinir.
Kaynakça
1. Türkiye Gazetesi Yeni Rehber Ansiklopedisi
2. https://m.bianet.org/biamag/insan-haklari/12314-turkiyede-affin-tarihcesi
3. wikipedia
Türkiyede Genel Af Türkiyede Genel Af